Λικνίζω τα όνειρα και τους φόβους μου με στίχους της ουτοπίας!
Μονόπρακτο
Επανέρχομαι
όχι όμως δριμύτερη...
Ανοίγει η αυλαία
κι εγώ κρυμμένη στον εξώστη
δίνω την ίδια πάντα παράσταση
για το αόρατο κοινό μου.
" Καλημέρα, με ακούτε;"
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου