Ηλεκτροδεκτικότητα

 

Ηλεκτροδεκτικότητα

Γελάστηκα-γελάω και ξεγελάω- μη γελιέστε...

Η μετανάστευση ήταν η μοίρα μου

τις ζεστές χώρες κυνηγούσα

κι εκείνες όλο και μου ξέφευγαν.

Στο κρύο ξέμενα μονάχη

ακροβατώντας 

στο σχοινί της επιβίωσης.

Ποτέ δε μου έμαθαν 

επαναστατικά τραγούδια

μα ούτε και το "Όχι" 

πως να προφέρω με πυγμή.

Με το κεφάλι σκυφτό

δεν μπορούσα να δω 

ποιος με χτυπούσε.

Πάντα νόμιζα 

πως ο άνεμος παίζει μαζί μου "Μπιζ".

Πως γελάω, όχι από χαρά

που γελάστηκα!

Δεν υπάρχει χρόνος πια για χάσιμο 

μία ακόμη, εγώ

ένας ακόμη, εσύ

και όσο πιο πολλοί, τόσο το καλύτερο

έστω και τώρα

ας σηκώσουμε το ανάστημα.

Ούτε μύγα στο σπαθί μας το κοφτερό

πόσο μάλλον γύπες...

Στη ζούγκλα του ωκεανού μας

αν τα λιοντάρια με βλέπουν σαν μαρίδα

γελιούνται.. 

Καρχαρίας γίνομαι, αυτοστιγμής

καθοδηγούμενη

από την έκτη αίσθησή μου.

Προσανατολίζομαι στα καλά καγαθά 

συντονίζομαι στον παλμό της ανάγκης

κι ας μην ξεχνούν 

πως ακούω τον εχθρό.

Ούτε που φαντάζονται 

την οσμή του αίματός τους

στα σαγόνια μου πως προγεύομαι...

Πριν να επιτεθώ

προειδοποιώ

μουρμουρίζω απειλές με ρυθμό

με σημαίες και πανό.

Κι όταν στη μάχη ξεχυθώ

αυτοσχεδιάζω στο λεπτό

εμβατήρια για το σκοπό.

Κοιτάξτε με τώρα πως πετώ

μοιάζω με ατρόμητο αητό

με τον άνεμο παίζω κρυφτό

και μόνο νικήτρια θα βγω...

#TsamakiPoems