Της Άνοιξης λευκός καπνός
Πώς του Απρίλη δε νιώθω το φιλί;
Τρέμουν τα βλέφαρα, στη θέα σκορπώ
κάνω σινιάλα καπνού, τον προσκαλώ
έχοντας στρώσει στην καρδιά μου χαλί.
Όσο κι αν φωνάζω, στέκεται βουβός
φλέβες, απότιστα λουλούδια, χτυπούν
λόγια στον αέρα πάνε και γυρνούν
ποια μάσκα στα χείλη φοράω και πώς;
Κάτω πετώ ό,τι δεμένη με κρατά
βρίσκω στις στάχτες μου χαμένο χρυσό
δώρα της φύσης αναμνήσεις ξυπνούν.
Άσπρη σημαία υψώνω με χαρά
παίρνω το φιλί που έμεινε μισό
όλες οι ευχές τον Απρίλη φορούν!
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου