Στη σκιά του φεγγαριού
Βγήκα να δω το γεμάτο φεγγάρι
και να η τύχη μου, ειρωνικά το λέω
να το βρω φυλακισμένο
μέσα από τα κάγκελα της ταράτσας
στην απέναντι πολυκατοικία.
Μετακινήθηκα
μήπως και το αντικρίσω διαφορετικά
ελεύθερο
μα τίποτα...
Γελάω με την ειρωνεία
που μας συνδέει:
Συχνά γράφω ποιήματα
στα οποία συνομιλώ μαζί του
ολόκληρες ιστορίες ακόμη
όπου παίρνω κάτι από τη μαγεία του.
Όλα για ένα φεγγάρι
που ποτέ
δεν ανταλλάξαμε μια κουβέντα
ποτέ δεν μου έδωσε από τη λάμψη του
πάντα στη σκιά της έκλειψής του
να ονειρεύομαι στίχους.
Ας είναι...
ίσως κάποια στιγμή συναντηθούμε
στο μεταίχμιο μεταξύ των στίχων
και της πεζής πραγματικότητας.
#TsamakiPoems
Οταν δυό αστέρια ανταμώνωνται..,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι φυλακές ανοίγουν...
η ποίηση απογειώνεται...
τα όνειρο είναι πραγματικότητα...
Ποιητικό το σχόλιό σας άγνωστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άγνωστος φίλος σου απο τους στίχους... σε ευχαριστεί θερμά...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε συγχαίρει για όλες τις όμορφες δημιουργίες σου..!!!!