Σεισμός στις καρδιές μας
Ταρακουνήθηκε η αυταρέσκειά μας
με βουή εκ των έσω
έφτανε να πουν
πως είμαστε στο επίκεντρο
και ηρεμήσαμε
ωστόσο επιφανειακά
το ρήγμα με το Θεό μεγάλωσε.
Τριγμοί δακρύων δόνισαν το σύμπαν
η λαβωμένη αγάπη μετατοπίστηκε
ακόμα να καταλάβουμε
πως ανέκαθεν βρισκόμαστε
επάνω στο τόξο της αγκαλιάς του
γεννήθηκε μέσα από εμάς, για εμάς.
Μας είπαν πως είναι παραμύθι
με χαρά του βάλαμε λαμπιόνια
τα σκοτάδια της ψυχής
να ξεγελάσουμε
στερεώσαμε το ατομικό μας αστέρι
στο δέντρο της ματαιοδοξίας
γαλουχώντας τις παιδικές φωνές
μακριά της Βηθλεέμ.
Κι εκεί που
εφησυχάζουμε στο κρασί της πλάνης
σείεται η μακροθυμία του
κομμάτια τύψεων αναδύονται
ματώνει το ακατάδεκτο
Η μόνη Θεία Κοινωνία είναι εκεί
και μας περιμένει καρτερικά...
Αμήν!
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου