Fight-or-flight
response
Κάθε φορά που ξεκλειδώνω την πόρτα
μου κόβεται η ανάσα
τι θα γίνει πάλι;
Κάνω ότι κοιτάζω ένα βιβλίο
και δίνω θάρρος στον εαυτό μου:
Προσποίησου κορίτσι μου την αυστηρή
μη σου ξεφύγει χαμόγελο
αν δείξεις άνθρωπος
θα σε φάνε τα θηρία.
Ετοιμάσου να τα δαμάσεις
στο ανύποπτο ξέσπασμά τους.
Πάλεψε χωρίς να ματώσεις την ψυχή σου.
Δεν απαντώ σε ερωτήσεις
που μου διασπούν το ετοιμόρροπο σενάριο.
Οφείλω να δείχνω υπεράνω
μόνο για να προστατέψω τους νεοσσούς.
Κάνω ότι πετάω για να ξεγελάσω τον φόβο τους
ίσως παραπλάνησω και τα άλογα.
Τα θηρία μας μυρίζουν
οι φλέβες μου φουσκώνουν.
Εδώ εμείς
στο τραγούδι μας
όλα καλά.
Κάθομαι γιατί ζαλίζομαι
Κάνω ότι δεν βλέπω
ούτε ακούω
ως πότε;
Τώρα θα γίνει το μπαμ
Και πάλι θα βγω στην αρένα.
Πάντα νικημένη αποχωρώ.
Αν κάποτε πεθάνω εκεί μέσα
στα πόδια τους
θα είναι αργά για επικήδειους
τώρα τους χρειάζομαι
κάθε ώρα...
Απολαμβάνουν κάποτε οι άνθρωποι το συμφέρον
ακαταλόγιστο των πράξεών τους ενώ τα θύματα αναλαμβάνουν το βάρος της
Ανάστασης...
Όχι δίκαιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου