Εποποιία θαμπής εικόνας
Από μια κλωστή κρέμονταν όλα
εξαρχής
από μια κλωστή εν τέλει
και το κάδρο της απουσίας σου
με το καρφί
στο μέσο της καρδιάς μου!
Στη διαστολή της κόρης
χάθηκε σαν κουκίδα η μορφή σου
στην αλμύρα της κόγχης
η ανάμνηση θάμπωσε
στην καμπή του ορατού κόσμου
καρφώθηκαν οι τίτλοι του τέλους.
Τα χέρια μου
αγκάλιαζαν τα συρματοπλέγματα
ενώ τα ματωμένα μελίγγια
έκλειναν μέσα τους
το κάδρο της φυγής σου:
Λευκό φόντο με κόκκινα στίγματα...
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου