Εξομολόγηση

 

Εξομολόγηση

 

Το πρωί

της Μεγάλης Τετάρτης

η γειτόνισσα

άναψε θυμίαμα στο μπαλκόνι

κι εγώ που άπλωνα ρούχα

πνίγηκα

από την ανέκφραστη ειρωνεία μου

για το βαρύ άρωμα του λιβανιού.

Το μεσημέρι

της Μεγάλης Πέμπτης

ο γείτονας

παρήγγειλε σουβλάκια

κι εγώ κούνησα το κεφάλι μου

υποτιμητικά

διότι δε νήστευε από κρέας.

Το απόγευμα

της Μεγάλης Παρασκευής

το προαύλιο της εκκλησίας

γέμισε από πιστούς που περίμεναν

την περιφορά του Επιταφίου

κι εγώ υποτίμησα τα φαναράκια τους

ως δείγμα υποκριτικής ευλάβειας.

Το βράδυ

του Μεγάλου Σαββάτου

μετά τη λήψη του Αγίου φωτός

και το Ευαγγέλιο της Ανάστασης

οι πιστοί έφυγαν για τα σπίτια τους

κι εγώ κατηγόρησα τη λαιμαργία τους.

Η Κυριακή του Πάσχα

με βρήκε βαριά άρρωστη

τυφλή

με το δοκάρι της κατηγορίας στο μάτι

κουφή στα "Ουαί"

χωρίς χέρια

στο Μυστικό Δείπνο

χωρίς πόδια

στην πορεία για το Γολγοθά

και χωρίς πρόγευση

της Βασιλείας του Θεού...

Ο Ιούδας μέσα μου ζει

αναβιώνει το φιλί της προδοσίας.

Το μόνο για οποίο

θα παλέψω να διαφοροποιηθώ

είναι η απελπισία.

Η ταπείνωση και η συγχώρεση

είναι πάντα

η μοναδική και σωτήρια επιλογή μου...

Η κάθε στιγμή της ημέρας

κάθε ημέρας

είναι μια Μεγάλη Στιγμή

μια ευκαιρία που έχω σαν Ιούδας

να μην προδώσω το Θεό.

Η ιστορία ξαναγράφεται συνεχώς

στο ευαγγέλιο της ζωής!

 #TsamakiPoems