Κάθε μέρα για χρόνια
του πάθους χρώματα μ' ένα φιλί
χέρι με χέρι κρατάμε την αγάπη
ο χρόνος μην τη σβήσει και χαθεί.
Όσα λεπτά μετράω μακριά σου
χαμένες ώρες μ' έναν θάνατο φλερτάρουν
μόνο η σκέψη σου, κρατάει την ανάσα
κι προσδοκίες τη φλόγα, μου ανάβουν.
Το ένα χέρι γύρω απ' το λαιμό μου
το άλλο, στο κέντρο της καρδιάς
όπως απόψε μ' αγκαλιάζεις με λατρεία
έτσι το θέλω κάθε λεπτό να μ' αγαπάς.
#TsamakiPoems
Στάχτες και σπάργανα
Αν ό,τι πίστεψες εξαϋλώθηκε
κι όσα σιχάθηκες σπαρταρούν στη φορμόλη
ένα σου μένει μόνο:
Την ψυχούλα σου να ελευθερώσεις
από την ονειροπαγίδα
.
Πάρε το βλέμμα σου από το κενό
και κάρφωσέ το ψηλά
εκεί που ανήκεις...
Τα δάκρυα των αγγέλων
θεία λάμψη
θα γεμίσουν τον πηλό σου
εκκίνηση υπό του μηδενός
σε μια ανοδική πορεία.
Τότε μόνο
τα φτερά σου θα ανοίξουν...
#TsamakiPoems
Για τα εγγόνια μου ρε γαμώτο
Διαμαρτύρομαι εντόνως
και κατά παντός υπευθύνου
καθότι υποφέρω τα μάλα
στα πέριξ του κινδύνου.
Ένας ιός με άγει και με φέρει
νοσώ ή δεν νοσώ ιδού η απορία
που με βρίσκεις που με χάνεις
μέρα παρά μέρα εις στα φαρμακεία.
" Λευκοφορεμένη κόρη, μια χάρη σου ζητώ:
βαλ' το στύλεο, δις, εις τη μύτην
σαν το δις εξαμαρτείν
ό,τι έχω ή δεν έχω να φανεί στο γρήγορο τεστ
μαλακία ή και νόσος ούτως ειπείν."
Πάντα όμως την πληρώνω
δίνοντας τινά ευρώ
φεύγοντας με μια γραμμή
υπό μάλης σαν ομπρέλα
άδεια απ' τη δουλειά μου
πάλι πήρα σαν σαμπρέλα.
Τα συμπτώματα εμμένουν
δίχως όμως πυρετό
άραγε θα τον γνωρίσω όπως άλλοι
το γνωστό και μη εξαιρετέο κορονοϊό;
Διαμαρτύρομαι εντόνως
καθότι εξαίρεση αποτελώ
κι εν τοιαύτη περιπτώσει
πάραυτα θα δω γιατρό.
Δεν μπορεί όλα τα μέτρα
κάθε μέρα να τηρώ
και το ιατρικό μητρώο
να το έχω καθαρό.
Τι θα έχω για να λέω
στα εγγόνια μου εγώ;
Πως απ' τον πολύ το φόβο
φόβισα και τον ιό;
#TsamakiPoems
Προτού γίνεις ζώον
Φρόντιζε τα εγκλήματά σου
να μην ξεπερνούν τα άλλοθι
γιατί τότε θα καταδικαστείς
ερήμην...
#TsamakiPoems
Τα παιδιά της γης
