Λικνίζω τα όνειρα και τους φόβους μου με στίχους της ουτοπίας!
Παρήχηση του (τέλου)σ
Στην υποψία
μιας αγάπης εύθραυστης
σπάσαμε τα σωθικά μας
για να σωθούμε.
Σάστισε η καρδιά μπρος στο κενό
σπαρτάρησε το "είναι" μας
σε λα μινόρε
γιατί ακόμα υπάρχουμε;
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου