Λιθοξόος ο ενιαυτός
Όταν απέδιδες "χρηστές" θυσίες
για γόητρο σε θέση εξουσίας
φάνταζες άφρονας άνευ ουσίας
ένα, στα μάτια μου, με τους παρίες.
Την έξωθεν ζητούσες μαρτυρία
άκρατη γαρ η φύση του "εγώ" σου
ας έγινα ,εγώ, τέρμα δικό σου
μιας οίησης συνέχιζες πορεία...
Αν θες στη λίμνη βότσαλο να ρίξεις
της Μνημοσύνης το νερό να πιείς
δες την ψυχή μου και σβήσε τα λάθη.
Χρόνια σκόρπια σε στιγμές και με θλίψεις
λαξεύουν τη μοίρα, έλα να τη δεις
με χρυσό είναι ντυμένη και πάθη!
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου