Συχνά και ξαφνικά
Στο μεδούλι ο πόνος
τα δόντια σφίγγουν την ανάσα
η ρουλέτα γυρίζει γρήγορα
στον επόμενο τόνο
η ψυχή μου αναπηδά
από το μαύρο στο κόκκινο
σαφώς περιχαρακωμένη.
Τα βλέφαρα ρίχνουν τα μάγια τους
στη ροή του αίματος.
Μένω να υπομένω χωρίς ορίζοντα...
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου