Κρυμμένη μοναξιά
Θάμπωσε το τζαμί στο παράθυρο
να κρύψει...ποιος ξέρει τι...
Οι νιφάδες του χιονιού
κόλλησαν τα μάτια τους
να διακρίνουν τι φωτίζει
εκείνη η λάμπα στο δωμάτιο
όμως μάταια...
Ο άντρας που διαφαινόταν μέσα
παρέμενε σκυφτός στο τραπέζι του.
Πρώτη φορά
είχε την κουρτίνα τραβηγμένη
εκείνος έβλεπε αν ήθελε
οι άλλοι όχι...
Τα στοιχεία της φύσης
άλλα σταθερά κι άλλα σε ροή
συνέχιζαν την ιστορία τους
μέχρι που ένα χέρι
κόλλησε στο τζάμι
θα έκανε την κίνηση να το καθαρίσει;
Όλα σταμάτησαν να ανασαίνουν...
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου