Μπουρμπουλήθρες

 Μπουρμπουλήθρες

Κυνηγώντας

τον κλέφτη της καρδιάς μου

έφτασα στο λιβάδι

ρώτησα τη μαργαρίτα

κι εκείνη μάδησε τελείως

στράφηκα στον κρίνο

πάλι τίποτα

κοκκίνισε από ντροπή.

Έπεσα κάτω ανάσκελα

τον ήλιο δε ρώτησα

μα πριν αρθρώσω λέξη

ένα σύννεφο μπήκε μπροστά του.

Η θάλασσα θα ήξερε

πώς δεν το σκέφτηκα νωρίτερα;

Έτρεξα στο κύμα

μάταια

μπουρμπουλήθρες έβγαιναν κι έσκαγαν.

Στο τέλος συνάντησα ένα παιδί

έτρωγε παγωτό

καθώς το πλησίασα τρόμαξε

και το παγωτό έπεσε κάτω

αυτό έκλαιγε

έχασε τον κόσμο του

εγώ γέλασα

του υποσχέθηκα να του πάρω άλλο

πιο μεγάλο και γευστικό

μου αποκρίθηκε:

_ Έχετε πολύ καλή καρδιά!

Τότε μόνο κατάλαβα

πως η καρδιά μου ήταν πάντα εκεί

στη θέση της

άδικα έψαχνα λοιπόν...

#TsamakiPoems