Κέλυφος στην άμμο
Τα πόδια μου δεν κουβαλάνε τη ζωή
μόνο τη σέρνουν στα ίχνη του χρόνου
είναι το διάβα μου, ραβδί του πόνου
πάνω στην άμμο που καίει την πνοή.
Ίσως δεν έμαθα να κολυμπάω
πως τώρα είναι αργά, δεν το ξέρω
αν έχω μοίρα στον ήλιο, τη θέλω
το γήρας μου με σύνεση μετράω.
Ένα κοχύλι, πριν το κύμα βγάλει
έχει ζωή, μυστικά πολλά κρύβει
δεν λιποψυχά, σφιχτά πως κλείνεται!
Στης θάλασσας θα ριχτώ την αγκάλη
βάπτισμα ζωής σαν δεύτερη ήβη
στο κέλυφος, η πέρλα θα γίνεται!
#TsamakiPoems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου