Στο
αλώνι μια φορά
Μία φοράδα χέστηκε
κάποτε σ' ένα αλώνι
ήτανε κάποιας Μαρίας
που 'χε όμως κουτσό πόδι.
Μαρία με τα κίτρινα
που παριστάνει την κουτσή
επίδομα δεν παίρνει πια
κι εκδίκηση τώρα ζητεί.
Μήνυσε στους αρχοντάδες
που πέρα βόσκαν στη Βουλή
οκτώ χείρες βοηθείας
να προσφέρουν όλοι μαζί.
Όμως αγρόν ηγόραζαν
κάποιοι σφυρίζαν δεξιά
το μάγουλο εγύρισαν
κι οι άλλοι προς τ' αριστερά.
" Αν έχει μέλι ή δουλειά
διάβαινε κυρά Μαρία
φέρε τα χρυσά κουτάλια
ν' αυξηθεί η υπεραξία."
" Η γλώσσα της φοράδας μου
γλείφοντας στάζει μόνο μέλι
με μια προϋπόθεση
στον κ@λο να βάλεις χέρι... "
Έπρεπε να είσαι φίλε μου
στ' αλώνι για να γελάσεις
χταπόδι μέσα στο σκ@τό
χωρίς τηλεοράσεις.
Σαν τελείωσε η δουλειά τους
με κουστούμια λερωμένα
έβγαλαν όλοι τα ρούχα
να τα βρούνε μελωμένα.
Πήγαν μπρος εις τη φοράδα
και στο στόμα της στηθήκαν
όλοι με χρυσά κουτάλια
μ' ένα γκαρητό χεστήκαν.
Γέλασε η κουτσή Μαρία
και τους έδωσε μια μούτζα
" Κάντε τώρα μεταβολή
με υπόκλιση στη στρούγκα"
Το χταπόδι κι αν το πλένεις
το σαπούνι σου χαλάς
και τη βρώμα της Μαρίας
στο DNA σου κουβαλάς.
Γιατί η βρώμα της φοράδας
είναι εκείνη της ψυχής σου
με κουστούμι και γραβάτα
κοροϊδεύεις τη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου