Παιδικά τιτιβίσματα

 

Παιδικά τιτιβίσματα

Έχει γραφτεί πως συνέβη παλιά:

"Μια μέρα, ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η μυρωδιά από μιαν ανθισμένη μανταρινιά στο αντικρινό σπίτι. Το μυαλό μας είχε γίνει κι αυτό ανθισμένη μανταρινιά και δεν μπορούσαμε πια ν’ ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σκολειού και κελαηδούσε.

Τότε πια ένας μαθητής, χλωμός, κοκκινομάλλης, που ‘χε έρθει εφέτο από το χωριό, Νικολιό τον έλεγαν, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο:

-Σώπα, δάσκαλε, φώναξε. Σώπα, δάσκαλε, ν’ ακούσουμε το πουλί!»."

Νίκος Καζαντζάκης «Αναφορά στον Γκρέκο» 

Έχει συμβεί πριν αρκετά χρόνια:

Μέσα Ιουνίου.

Μικρό το λύκειο

στη γραφική κωμόπολη

λίγοι οι μαθητές

με τη μεγάλη νευρικότητα

να τους διακατέχει.

Τα θέματα των πανελλαδικών

μόλις ήρθαν

και η καρδιά πάει να σπάσει.

Στην ανοιχτή πόρτα 

έρχεται ένα πουλάκι και κελαηδάει!

"Μπορείτε να κλείσετε την πόρτα;

Με ενοχλεί το πουλί..."

ακούγεται ένας μαθητής.

Το τιτίβισμα δεν ηρεμεί

την ανάστατη καρδιά

και η ζέστη του καλοκαιριού

είναι προτιμότερη από το ζωντανό!

Με χαμόγελο συγκατάβασης

ο δάσκαλος κλείνει την πόρτα.

Ας είναι! 

Αρκεί να συγκεντρωθεί το παιδί!

Θα μπορούσε να συμβεί σήμερα:

Μέσα Φεβρουαρίου.

Το χιόνι καλύπτει τα πάντα.

Τα γλαροπούλια

βγαίνουν στη στεριά κρώζοντας

τα παιδιά

βγαίνουν από τα σπίτια τους γελώντας

ο δάσκαλος

μπαίνει στην ηλεκτρονική τάξη

καλημερίζοντάς τα

μα...

που είναι τα παιδιά;

" Άσε μας δάσκαλε

να δούμε το χιόνι!"

έγραψε στο chat

κάποιος με το προφίλ: " Σε παρακαλώ"

Είναι ένα παιδί

που οι γονείς του το ανάγκασαν

να ανοίξει τον υπολογιστή

για να κάνει μάθημα εξ' αποστάσεως.

Ο δάσκαλος 

θυμάται το αντίστοιχο απόσπασμα

από τον Καζαντζάκη...

χαμογελά

και ξέροντας ότι ακούγεται

από τους γονείς του μικρού

αναφωνεί:

"Αφού υπάρχει πρόβλημα σύνδεσης

δεν θα κάνω μάθημα

με ένα παιδί μόνο.

Σήμερα θα πάμε όλοι

εκδρομή στο χιόνι!"

Ενίοτε

η ανάγκη μας υπερτερεί

των επιβεβλημένων καταστάσεων...

Ας την εκφράζουμε τουλάχιστον

γιατί μπορεί και να είναι 

ζήτημα ζωής...

#TsamakiPoems