Στην προκυμαία της ζωής

 

Στην προκυμαία της ζωής 

Κάθε πρωί με τη δροσιά

βλέπω το ψαροκάικο να ξανοίγεται

στη Γαλιλαία

άλλη μια ημέρα ξεκινάει

κι εγώ δε την πρόφθασα...

Δάσκαλε πότε θα με πάρεις κι εμένα

μαζί με τους μαθητές σου;

#TsamakiPoems

Στον κάμπο η αγάπη μου

 Στον κάμπο η αγάπη μου

Απότιστες μένουν οι σιωπές

σ' ένα καλάθι ψάθινο

που η πλέξη του δεν πιάνει 

κι ο άνεμος όλο λυσομανά

μικρή μου αγάπη κανένας δε σε φτάνει.

Στάχυα του κάμπου άμα τη δείτε

τ' άσπρο το χέρι της αν σας χαϊδέψει

να' στε περήφανα , το μυστικό κρατήστε

το καλοκαίρι σας αγάπη για να δρέψει.

Μια πυρόξανθη τριχούλα της φυλάξτε

άμα σας βάλει στεφάνι στα μαλλιά της

να δέσω κόμπο τις αναμνήσεις που πονάνε

αφού δε βρίσκομαι στα όνειρά της. 

Το όνομά μου μην της πείτε και δακρύσει

στα μάτια της χειμώνες δε χωράνε

κι ας με στοιχειώνει το γλυκό της το φιλί

κάποιες αγάπες απλά δεν προχωράνε.

#TsamakiPoems

Squash με την απελπισία

Squash με την απελπισία

 

Κοιτάξτε

με τη μανία τη χτυπά στον τοίχο

κι αυτή αλώβητη

να της αντιγυρίζει 

ένα στωικό χαμόγελο...

Κάντε όλοι ένα βήμα πίσω

βλέπω να σπάει τον καθρέφτη

και να μας κυνηγάει.

Το αλεξίσφαιρο τζάμι

ίσως αποδειχθεί 

διαπερατό στο μένος της.

Αν τη δείτε να μας ορμάει

σκύψτε το κεφάλι

και πιάστε χιαστί τους ώμους σας.

Άμα την πείσουμε 

πως παραιτούμαστε του αγώνα

ίσως προσπεράσει...

Μη με ρωτάτε για το κορίτσι

η ίδια θέλησε να τα βάλει μαζί της

καλύτερα να χτυπούσε

το κεφάλι της στον τοίχο

παρά την απελπισία!

#TsamakiPoems

Εκ προμελέτης

 

Εκ προμελέτης 

Δεν μπορείς 

να βάζεις στον άλλο

το μαχαίρι στο λαιμό

 και να του δίνεις διαταγές για δράση. 

Παραμέρισε τουλάχιστον 

το δολοφονικό σου χέρι 

κι άσε του περιθώριο...

Πρόσεξε επίσης μη γλιστρήσεις 

από τα αίματα που χύνει 

η ευγενική σου προσποίηση... 

γιατί ότι θα τα πατήσεις 

είναι σίγουρο. 

Αυτά τα σημάδια

θα σε καταμαρτυρούν...

Αν πέσεις όμως 

στην κατάρα του άδικου αίματος θυμήσου πως

δεν θα σε ξεπλένει η απληστία 

παρά θα σου μείνει 

η απλυσιά του τετελεσμένου...

#TsamakiPoems

Σε μια στιγμή

 

Σε μια στιγμή 

Άδεια φωλιά

ανθρώπινο χέρι

τους νεοσσούς εξόρισε

οιωνός

απαντοχή το κενό

αντίλαλος αναθέματος

που την κατάρα σκόρπισε

όπου δικαίως έλκεται

η μπόρα έσκαψε τη γη

αναστέναξε το χώμα

μύρισε η σιωπηλή κραυγή.

#TsamakiPoems

Λόγια

 

Λόγια

Δεν σ' αρέσουνε τα λόγια

του νερού και του αέρα

γιατί θα τα πάρει η μπόρα

να τα πάει παραπέρα.

Γη να πατούν τα πόδια σου

θέλεις με κάθε θυσία

κι ας τρως χώμα με σκόνη

εκεί βρίσκεις την ουσία.

Κι όλο λες στον εαυτό σου

για να το πιστέψεις ίσως:

Λόγια που με ξελογιάζουν

και με πάνε σ' άλλους τόπους

δε χωράνε στη ζωή μου

δεν ταιριάζουν στους ανθρώπους.

Όμως αγαπημένε μου

σου λέω πως δεν αξίζει

άλλα η ψυχή να θέλει

όμως άλλα να ορίζει.

#TsamakiPoems

Μαζί σου

 

Μαζί σου

Τους λόφους του κορμιού σου

κυματιστά

με τα δάχτυλά μου περιδιαβαίνω 

των πόρων τη δροσιά πως ανασαίνω 

που να χορταίνω ζωή ψηλαφιστά.

Αλήτικη ψυχή, ξέρω, θα χαθείς

το μαξιλάρι δίπλα μου, δανεικό

σ' έναν τσιγγάνο, πουλί ερωτικό 

σε μίαν αστροφεγγιά ίσως ξαναρθείς.

Την επόμενη φορά θα σου κρυφτώ

στου ομφαλού σου τη σκιερή πηγή

να γίνω νύμφη των δασών σου εγώ.

Γεμάτη μ' έρωτα, άλλο δε ζητώ

όσα το μάτι του ανθρώπου φθονεί

χωρίς ουσία είναι, ομολογώ.

#TsamakiPoems