Εύθραυστη

 

Εύθραυστη

Δεν ξέρω τι πίστευες προτού με βρεις

προτού με γνωρίσεις και πριν να δεθείς

ξέρω μόνο πως εγώ ήμουν αυτή

που πρόσφερα τα πάντα για μια ψυχή.

Δεν ξέρω για σένα

πάντως εγώ είμαι

εύθραυστη, εύθραυστη, εύθραυστη

από πάνω έως κάτω

από έξω προς τα μέσα

από πάντα και για πάντα

εύθραυστη, εύθραυστη, εύθραυστη.

Τώρα που με βλέπεις μικρή αφορμή

πετάς μια πέτρα στη δειλή σου σιωπή

κι ας ξέρεις πως ματώνω στα κρυφά

αρκεί να σπάσεις τα δικά σου δεσμά.

Δεν ξέρω για σένα

πάντως εγώ είμαι

εύθραυστη, εύθραυστη, εύθραυστη

από πάνω έως κάτω

από έξω προς τα μέσα

από πάντα και για πάντα

εύθραυστη, εύθραυστη, εύθραυστη.

#TsamakiPoems

Φύγαμε

 

Φύγαμε

Κάτω στην προβλήτα

ξεχωρίζει ένας άντρας 

που κοιτά τη θάλασσα.

Στέκεται ακίνητος

στον πίνακα ζωγραφικής

χρόνια τώρα.

Σήμερα το πρωί 

δε βρίσκεται πουθενά.

Κανένα πλοίο στον ορίζοντα

η μονότονη σιωπή του τοπίου

δε δίνει απάντηση.

Ίσως να μην υπήρχε ποτέ εκεί...

Ανοίγω το παράθυρο

θαλασσινός αέρας γεμίζει το δωμάτιο

ένα χέρι με αγγίζει στον ώμο

μίαν αντρική φωνή με καλεί:

" Έλα πάμε..." 

#TsamakiPoems

Άμεση εξόφληση

 Άμεση εξόφληση

Όταν δεν έχεις παρόν

φόρεσε το λαμπρό παρελθόν σου

και πήγαινε απρόσκλητος

στη γιορτή της ζωής.

Εξαργύρωσε το πλεόνασμα 

στην κοινωνία της χαράς

και που ξέρεις;

Μπορεί να προκύψει

ωφέλιμη επένδυση για το αύριο...

Η ζωή χαρίζεται στους αλτρουιστές

και η τόλμη, τους χρωστάει 

τουλάχιστον το κεφάλαιο.

#TsamakiPoems

Χωρίς όνειρα

 

Χωρίς όνειρα

Ζεμάτησα τα μαύρα μου όνειρα

κι αυτά δεν ξάνοιξαν 

παρά σμίκρυναν

έχοντας την απαίτηση

να προσαρμοστώ, εγώ, στα μέτρα τους.

Τα έκλεισα λοιπόν

σε κενό αέρος

τα έκρυψα στα τρίσβαθα σκοτάδια

και τώρα πια ξυπνάω χωρίς όνειρα.

#TsamakiPoems

Μυωπικός αστιγματισμός

 

Μυωπικός αστιγματισμός

Η απέναντι στεριά 

μισοκρυμμένη στο βροχερό τοπίο

με το θαμπό λευκό 

βγαλμένο σαν από όνειρο

γεμίζει τα μάτια.

Άραγε κάπως έτσι

φαντάζει κι η δική μας πλευρά

κοιτώντας την από απέναντι;

Σταθερά η θάλασσα μας χωρίζει.

#TsamakiPoems

Τale quale

 

Tale quale 

Απ' τη Γαλλία κατέληξα στην Πόλη εμιγκρέ

αφού το' χα απορία, ρώτησα την Εμινέ

τι προσφέρει για προσφάι στον Ρετζέπ Ταγίπ Αγά

που απ' το σοφρά σα ταύρος μπαίνει μέσα στον οντά.

Tann musafiri σαν κλήθηκα στου Ερντογάν το μπαχτσέ

μου' παν να κάτσω στα κιλίμια με δίχως φερετζέ

με λίγο τσάι, λίγα μάνγκο ζεστάθηκα παιδιά

“ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς” τα' βγαλα όλα τελικά.

Αποξηραμένα μάνγκο ήτανε το μυστικό

που το παίρνουν στο παλάτι ως για δυναμωτικό

μέχρι κι ο λαός τα ξέρει μα δεν τα' χει δει ποτέ

φτάνει μόνο που τα τρώνε ο Ρετζέπ κι η Εμινέ.

Εξ' ανατολών φερμένη τώρα πια εις την Ελλάς

ένα έχω να δηλώσω αν μου πεις πως μ' αγαπάς:

Άσε τον φραπέ δικέ μου, τρώγε μάνγκο ζουμερά

για ν' ανέβουνε τα γράδα παντεσπάνι στην κοιλιά.

Μετεμψύχωση μοιραία

μια βασίλισσα ωραία

εκ' δυσμών κι ανατολών

Αντουανέτα των φτωχών.

Η γκιλοτίνα τραγουδά

ο Βόσπορος αντιλαλά:

Εμινέ- Αντουανέτα

tale quale - νέτα σκέτα

#TsamakiPoems

Στα καμίνια

Στα καμίνια

Χύνονται οι καταρράκτες τ' ουρανού

σπάταλα στη χώρα των κοινών θνητών

κλέβοντας απ' την ουσία των θεών

χρώματα της Ίριδας, θάμπος του νου!

Στάχτη γίνονται στο φάσμα του καιρού

μέσα στα καμίνια του ασβέστη δες

καίγονται τα όνειρα που δεν τα θες

όσο δε βλέπεις τα δώρα του Θεού.

Δέος στην αλχημεία που δεν ξεχνά

άσπρα και μαύρα χέρια σαν προσευχή

στέλνουν περιστέρια μέσα στη σιωπή.

Κράμα σοφίας και συμφοράς ξανά

πάνω στην καμινάδα μίαν ευχή

χρώμα να στάξει στης ψυχής την οπή.

#TsamakiPoems