Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021

Εποποιία θαμπής εικόνας


 Εποποιία θαμπής εικόνας


Από μια κλωστή κρέμονταν όλα
εξαρχής
από μια κλωστή εν τέλει
και το κάδρο της απουσίας σου
με το καρφί 
στο μέσο της καρδιάς μου!

Στη διαστολή της κόρης 
χάθηκε σαν κουκίδα η μορφή σου
στην αλμύρα της κόγχης
η ανάμνηση θάμπωσε
στην καμπή του ορατού κόσμου
καρφώθηκαν οι τίτλοι του τέλους.

Τα χέρια μου
αγκάλιαζαν τα συρματοπλέγματα
ενώ τα ματωμένα μελίγγια 
έκλειναν μέσα τους
το κάδρο της φυγής σου:
Λευκό φόντο με κόκκινα στίγματα...


 #TsamakiPoems








Κυριακή 28 Μαρτίου 2021

Στον οπωρώνα της καρδιάς



Στον οπωρώνα της καρδιάς


Όταν το Χειμώνα 
ρίχνεις κουκουνάρια στη φωτιά
να ζεστάνεις την καρδιά
σε φοβίζει
ο κρότος του ραγίσματος
κι απομακρύνεσαι.

Τώρα στης Άνοιξης την καρποφορία
αντιλαλεί το δάσος της ανάμνησης.
Την απελευθέρωση 
της ώριμης ξηρής ύλης
πώς να ξεφύγεις;

Πάψε να φυλακίζεις τις αισθήσεις σου!
Αυτό που πραγματικά φοβάσαι
γιατί δεν το ορίζεις 
μα σε ορίζει
είναι το ρίγος της ζωής
στα διψασμένα κύτταρά σου...

Η ενέργεια σε κατακλύζει!
Δε γίνεται παρά να συμμετέχεις
σε ό,τι υπήρξες και είσαι
αιτία κι αποτέλεσμα μαζί...



#TsamakiPoems





 





Σάββατο 27 Μαρτίου 2021

God of war


 God of war


Καθόλου τυχαίο

που ο Κράτος έχει αδελφή τη Βία.

Ευτυχώς όμως υπάρχει και ο Μώμος.

Ακόμα καλύτερα που υπάρχουν

 τόσοι άλλοι Θεοί ακόμη...


#TsamakiPoems








Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021

Νυχτοβάτης στην ιστορία


 Νυχτοβάτης στην ιστορία


Μέσα από την πνιχτή συννεφιά

ξεπρόβαλλε μιαν ακτίδα ήλιου

φωτίζοντας τον κήπο των ηρώων.

Εκεί βρέθηκα κι εγώ

μία Ανατολικιώτισα

χωρίς πρόσκληση.

Παραξενεύτηκα 

που ήμουν αόρατη μπρος στα παγωνιά!


Περιδιαβαίνοντας

ανάμεσα σε τόσες προτομές

δεν αναγνώριζα κανένα πρόσωπο

κανένα στοιχείο τους σκαλισμένο

δε μαρτυρούσε

ούτε το πώς ούτε το γιατί.

Ανώνυμα παιδιά χωρίς χαμόγελο

έστεκαν παγωμένα

γυναικεία πρόσωπα μελαγχολικά

ανδρικά συνοφρυωμένα μάτια.

Ο ήλιος χάιδευε

τις χλωμές ψυχές των αγαλμάτων

ενώ το βλέμμα μου 

παγιδεύτηκε στο βουβό παράπονο.


Τα παγώνια με κύκλωσαν

κρώζοντας

κι ένα ψυχρό ρεύμα με ράπισε

φαινόμουν πια

ήρθε η ώρα να φύγω.

 

Πέταλα κροτάλιζαν στο πλακόστρωτο

άλογα χλιμιντρίζοντας πλησίαζαν.

Έρχονταν ο καβαλάρης...

Η μάχη θα ξεκινούσε...

Ευαγγελισμός και αφύπνιση

ένας κρίνος και μιαν υπόσχεση

ένα γεγονός και μιαν ελπίδα

μέσα από τον πόνο

η εξιλέωση και η ελευθερία...


Ένα πλήθος ποντικιών

άρχισε να τσιρίζει στην καρδιά μου...

Κι όπως απροσδόκητα

βρέθηκα στον κήπο

έτσι και χάθηκα.

Αν με ρωτήσετε τώρα

τι θυμάμαι

από αυτό το ζωντανό όνειρο

θα πω αυτό μόνο:


Ελεύθερους πολιορκημένους

ανώνυμους

χωρίς χαρακτηριστικά

με μια λευκή μάσκα

να καλύπτει τα ραμμένα χείλη

όχι όμως

και την αιμορραγούσα καρδιά...

Την ελευθερία να προβάλλει

ματωμένη 

από την ανάσα του Θεού

και το αμόνι των ανθρώπων.

Στο καμίνι της καρδιάς μου

ακόμη καίει

η φωτιά της δόξας και της τιμής!



#TsamakiPoems






Αδέσμευτη ψυχή


 Αδέσμευτη ψυχή


Νάτοι οι οχθροί μας, έρχονται


κι όλο έρχονται, ποτέ δε σταματούν


κι είναι πιότεροι από ‘μας, τους βλέπεις;


Μη σε τρομάζουν τα τύμπανα του πολέμου


να μην σου ξυπνάνε τον τρόμο, παρά με την ορμή της μάχης


να σε στείλουν μίαν ώρα αρχύτερα στο χρέος σου.


Μη τους φοβάσαι τους άπιστους, γιατί αυτοί


για μια πατρίδα δεν πολεμάνε.


Το δίκιο είναι με το μέρος σου, κι ο Θεός τ’ αγαθά θέλει μόνο.




Άσε τα φλάμπουρα και τις μεγάλες κουβέντες


δεν υπάρχει χρόνος…


Οπλίσου το θάρρος


και για όπλο πάρε τη Λευτεριά υπομάλης.


Αυτή αν θέλει να σε στείλει στο χώμα, άσε την να το κάνει.


Τα παιδιά σου θα σου ανάβουν κερί υπέρ αναπαύσεως


σε λεύτερο χώμα, σε λεύτερο τάφο.


Κι ας μην σου εναποθέσουν στεφάνι δάφνης


θα είσαι ένας από τους πολλούς


που μια ψηφίδα Λευτεριάς έβαλες κι εσύ


στο μωσαϊκό της πατρίδας σου.


Τέτοια τιμή αφού σου ‘λαχε, μη τηνε χάσεις


κι άσε τους οχθρούς ν’ αλυχτάνε.


Εσύ, εδώ ζωντανός, είτε αλλού πεθαμένος


να κρατάς τις Θερμοπύλες που σου πρέπουν…




Το πιο δροσερό νερό, είναι αυτό της αδέσμευτης ψυχής


αυτό μονάχα ξεδιψά


και αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι το πίνουν.


Δροσίζει δε πιότερο και όσους το στερούνται.


Ποτέ να μη δώσει ο Θεός να τελειώσει η ζωή σου


χωρίς τη δροσιά του!



#TsamakiPoems





Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

Μαργαριτάρι του Νείλου


 Μαργαριτάρι του Νείλου


Perla του βυθού

φυλάς το θησαυρό σου

για την εκλεκτή συγκυρία!


Μυστικό θαμμένο

στη λάσπη της κοίτης 

τυχερά τα χέρια 

που θωπεύουν το μουρμουρητό σου!


Τα νερά σε βρέχουν

αδιάβροχο παραμένεις!

Ο λίβας της καρδιάς

διώχνει τη σκόνη

αδιάβαστο πορεύεσαι στους αιώνες!

Ο ήλιος σε καίει

μα εσύ δροσίζεσαι 

στο μουσώνα του τροπικού!


Μαργαριτάρι του Νείλου

ποια θάλασσα σε φέρνει και σε πάει;

Το εύθραυστο κέλυφος

δεν αντέχει την ομορφιά σου

πάει καιρός που αφήνεσαι

 στην πλημμυρίδα του έρωτα!

Παντού και πουθενά...



#TsamakiPoems







Κυριακή 21 Μαρτίου 2021

Του χρόνου το κυνηγητό


 Του χρόνου το κυνηγητό

Δεμένα μάτια με πανί

βαμμένα χείλη κερασί

τυφλόμυγα να κυνηγώ

του χρόνου κάθε μυστικό.


Της λύπης τα ψηλά βουνά

γεμίζουν χιόνια την καρδιά

Χειμώνα πιάνω και γελώ

στο τζάκι γρήγορα γυρνώ.


Στην έρημο χωρίς νερό

χωρίς πυξίδα τριγυρνώ

ανάσα γύρω μου καυτή

του θέρους όαση θολή.


Νωπό το χώμα που πατώ

φυσάει σκέψεις στο μυαλό

Φθινόπωρο, γκρίζα ψυχή

αλλάζει χρώμα στη βροχή.


Γλυκά θαμμένα "σ' αγαπώ"

ξυπνάνε τώρα στο μυαλό

λουλούδια, μυρωδιές ξανά

Άνοιξη κόκκινο χτυπά.




#TsamakiPoems





Χίλιες φορές Άνοιξη



 Χίλιες φορές Άνοιξη


Άνοιξη σέρνεις το χορό

άσπρο με σπόρους το φουρό

ό,τι κοιμάται το ξυπνάς

όνειρο ξάστερης νυχτιάς.


Χίλιους χειμώνες κι αν περνώ

χίλιες φορές σε προσκαλώ

χίλια τραγούδια σου φυλώ

χίλιες ανάσες στο χορό.


Άνοιξη πάρε με γλυκά

βάλε στα χέρια μου φτερά

όπου σκορπάς για να με πας

χρώμα παράξενης γητειάς.


Χίλιους χειμώνες κι αν περνώ

χίλιες φορές σε προσκαλώ

χίλια τραγούδια σου φυλώ

χίλιες ανάσες στο χορό.







#TsamakiPoems





Πέμπτη 18 Μαρτίου 2021

Ψευδο-σολάρισμα

 




Ψευδο-σολάρισμα


Το σαβάτι της λήθης

διευθύνει το ντουέτο

πραγματικότητα- φαντασία.

Έντομη μνήμη

έντρομη κακοφωνία

στο κοντσέρτο μιας φωτογραφίας

η παράσταση καταποντίζεται

ανυψώνεται το κυάλι της απορίας!

Σολάρει το φως επιλεκτικά

εγώ στο λευκό

κι εσύ στο μαύρο, αφανής

όπως και το αντίθετο...




#TsamakiPoems






Δευτέρα 15 Μαρτίου 2021

Αίνιγμα




 Αίνιγμα



Πότε σχίζει αιθέρες
σαν αετός που πετά
πότε κάτω κυλιέται
και στ' αγκάθια τρυπά.

Φτερά δεν έχει
μα πετάει ψηλά
από χαρτί δεν είναι
μα τσαλακώνει συχνά.

Με παιδιά στην παρέα
μόνο γέλιο σκορπά
στους μεγάλους χαρίζει
μιαν ανάσα γλυκιά.

Δε φοβάται όταν θέλει
και τα ζύγια δε βαστά
καβαλάει το καλάμι
για το άγνωστο μπροστά.

Φθάνει ως εκεί που θέλει
μόνο αν κόψει το σχοινί
σ' άλλους τόπους και πλανήτες
ψάχνει τ' όνειρο να βρει.




Τι είναι;

Απάντηση: η̷ κ̷α̷ρ̷δ̷ι̷ά̷



#TsamakiPoems

Ούπς! Παρεξήγηση





 Ούπς! Παρεξήγηση

Του 'βγαλα κοινώς το λάδι
πέντε μέρες χαλαρά
τον ξαλμύριζα  συνέχεια
για να τρώγεται καλά.

Τον αλεύρωσα κατόπιν
τον τηγάνισα μετά
να ροδίσει πάνω κάτω
όμορφα τραγανιστά.

Τόνε στράγγιξα που λέτε
και τον σέρβιρα ζεστό
κάλεσα κι όλο το σόι
να τον φάνε αχνιστό.

Κι εκεί πάνω στο τραπέζι
που 'βαζα τη σκορδαλιά
άλλος έκοβε λαγάνα
κι άλλος έτρωγε χαλβά.

"25η Μαρτίου! Όχι κούλουμα παιδιά!
Τι μου τσαμπουνάτε τώρα
ταραμάδες και τουρσιά;
για κοπιάσετε να χαρείτε
μπακαλιάρο, σκορδαλιά..."

"Μάλλον, το 'χασες καλή μας"
είπαν όλοι γελαστοί
" Μες στη μπύρα του χυλού σου
μέθυσες κι εσύ μαζί...

Αχ αυτή η καραντίνα
πως σου πήρε το μυαλό!
Πέταξες καμπόσες μέρες
μοιάζεις με χαρταετό."

"Με ματιάσατε" τους είπα
" τώρα ξέρω πια καλά
πώς και μια πλεξίδα σκόρδο
παίρνει ακόμα η σκορδαλιά...

Πιείτε ούζο! Δε βαριέστε
τρέλα είναι η ζωή
μία σχόλη, μια αργία
μία όμορφη γιορτή!

Πάντα ο Θεός να δίνει
για να δούμε άσπρη μέρα
Ευαγγελισμός στα στήθη
πάντα καθαρή Δευτέρα!"

...

Το αγώι τον αγωγιάτη
σα να ξεχάσε παιδιά
το μυαλό στην καραντίνα
για τα κάγκελα τραβά...




#TsamakiPoems

 

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2021

Στο διάσελο του χρόνου


 

Στο διάσελο του χρόνου


Όσα δεν ήθελα να δω

προσπέρασα θλιμμένα

τώρα μπροστά μου συναντώ

ζωής πια δεδομένα.


Κι αν όσα παραμέρισα

πικρά με γυροφέρνουν

ευθύνες δεν αμέλησα

όσο σφιχτά κι ας δένουν.


Όσα προσπάθησα να ζω

στυφά χωρίς ουσία

περτώνουν τώρα στον καιρό

νεκρά σαν οπτασία.


Κι αν όσα λάθος πίστεψα

ακόμα με παιδεύουν

σε όνειρα δε νήστεψα

όσο κι ας παρασέρνουν.




#TsamakiPoems






Μεταβολές




 

Μεταβολές


Tο παλιό διαβαίνει

το χάος ξυπνάει

ακόμα συμβαίνει

ποιος ξέρει που πάει;


Για όλους τα ίδια

η μοίρα θα πλέκει

με νέα βαρίδια

ζωή ποιος αντέχει;


Το μέλλον θα δείξει

ο χρόνος βαραίνει

ζωή πριν να λήξει

ποιος ξέρει που βαίνει;


Για όλους τα ίδια

η μοίρα θα πλέκει

με νέα βαρίδια

ζωή ποιος αντέχει;



#TsamakiPoems


.














Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021

Εγώ για εμένα; Α μπα!


 

Εγώ για εμένα; Α μπα!


Έργα και ημέρες μίας γυναίκας;

Δεν θα χωρούσαν

ούτε στις βιβλιοθήκες

της Αλεξάνδρειας...

Όχι 

δε νιώθω την ανάγκη

να μιλήσω για εμένα

ας το κάνουν όμως οι άλλοι 

αν το θέλουν.

Ή μάλλον όχι

ας μη μιλήσουν για εμένα

ας πράξουν τα δέοντα

ή έστω όπως αισθάνονται.


Υστερόγραφο:

Δεκτές μόνο

οι καλοπροαίρετες εκδηλώσεις...



#TsamakiPoems



Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Στο καρναβάλι των εντυπώσεων


 Στο καρναβάλι των εντυπώσεων


Τώρα που πέφτουν οι μάσκες τι;

Ούτε ένα ψεύτικο χαμόγελο

δε βρίσκεται 

να ξεγελάσει τους τύπους

να επιβραδύνει την απομυθοποίηση.

Τι κι αν σου έριξα το γάντι;

θάφτηκε στον χαρτοπόλεμο.

Ας συνεχίσουμε το μοναχικό χορό

μαύρο ντόμινο εγώ

θλιμμένος πιερότος εσύ

μπλεγμένοι

στις σερπαντίνες της ουτοπίας.

Σε μιαν άλλη ζωή

ίσως να ξαναβρεθούμε

στην Commedia dell'arte

αυτή τη φορά χωρίς μακιγιάζ

accesi per sempre!




#TsamakiPoems






Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

Μια ευχή για την κατάρα του χάους


 

Μια ευχή για την κατάρα του χάους


Ας ήταν εκείνη να έριχνε

τις πέτρες μόνο στο γρασίδι

να βγουν από τα σπλάχνα της Γαίας

ανθοί μοσχοβολιστοί

κι εκείνου να έπεφταν 

μόνο στη θάλασσα

ώστε να δώσει ο Ποσειδώνας

τους θησαυρούς του βυθού.


Παρά να σκορπιστούν

στην ξέρα της ερήμου

σε χαράδρες απάτητες

και να μη δίνεται

καμία χάρη στο γένος μας

στο βασίλειο της πέτρας...



#TsamakiPoems








Τρίτη 2 Μαρτίου 2021

Ξαφνιάσματα privé


 Ξαφνιάσματα privé


Περισσεύει το θράσος;
Στην προσπέραση 
οι νόρμες υπολείπονται.

Το χρώμα της τόλμης
γρανάζι
μια δρασκελιά στα σκαλιά του ονείρου
καθώς ανά δύο ολισθαίνουν.

Ρομαντική ψυχή!
Παραίσθηση είναι το σέλας, σειρήνα
στο συρμό του χαμού
δεν υπάρχει επιστροφή
προσοχή!

Επιβίβαση της ορμής
αφού τούνελ ίσον φως
φόβος;
Εσύ μ' εσένα
χέρι με χέρι
όχι μοναχικά!

Μονόπρακτο ονείρου
χωρίς θεατές
ούτε λόγια, ούτε αυτιά
για χρυσαφικά 
που λάμπουν privé!



#TsamakiPoems