Μπουρμπουλήθρες

 Μπουρμπουλήθρες

Κυνηγώντας

τον κλέφτη της καρδιάς μου

έφτασα στο λιβάδι

ρώτησα τη μαργαρίτα

κι εκείνη μάδησε τελείως

στράφηκα στον κρίνο

πάλι τίποτα

κοκκίνισε από ντροπή.

Έπεσα κάτω ανάσκελα

τον ήλιο δε ρώτησα

μα πριν αρθρώσω λέξη

ένα σύννεφο μπήκε μπροστά του.

Η θάλασσα θα ήξερε

πώς δεν το σκέφτηκα νωρίτερα;

Έτρεξα στο κύμα

μάταια

μπουρμπουλήθρες έβγαιναν κι έσκαγαν.

Στο τέλος συνάντησα ένα παιδί

έτρωγε παγωτό

καθώς το πλησίασα τρόμαξε

και το παγωτό έπεσε κάτω

αυτό έκλαιγε

έχασε τον κόσμο του

εγώ γέλασα

του υποσχέθηκα να του πάρω άλλο

πιο μεγάλο και γευστικό

μου αποκρίθηκε:

_ Έχετε πολύ καλή καρδιά!

Τότε μόνο κατάλαβα

πως η καρδιά μου ήταν πάντα εκεί

στη θέση της

άδικα έψαχνα λοιπόν...

#TsamakiPoems

Εκ φύσεως

 

Εκ φύσεως

Ποιος άνεμος καλή μου μυγδαλιά

τα πέταλά σου φέρνει και τα πάει;

Την ομορφιά σου τραγουδούνε τα πουλιά

της ζήλειας το αγκάθι πως τρυπάει!

Τεντώνεται η σάπια η μηλιά

τη δόξα μήπως κλέψει των ανθών σου

μα ο καρπός της δεν πάει μακριά

κατώτερος πολύ και των πικρών σου.

Το μήλο πάντα κάτω απ' τη μηλιά

ο άνεμος ποτέ δεν το σκορπίζει

με άνθη όμως της αμυγδαλιάς

απλόχερα το έδαφος στολίζει.

Έτσι λοιπόν κι ο κηπουρός

σκαλίζει τα φιλότιμα τα δέντρα

μα τον χειμώνα ξεριζώνει ο καιρός

όσα μ' αγκάθια μυρίζουν ψέμα.

 

#TsamakiPoems

Ο... Αίσωπος ξαναχτυπά

 

Ο... Αίσωπος ξαναχτυπά

Θετική στον covid, δεύτερη φορά

κι είπα να κάνω χάζι στα σοβαρά

άγνωστη να μείνω στην ιστορία

ως σαμποτέρ μυστική μα κυρία...

Προπαραμονή λοιπόν των εκλογών

απηυδισμένη από τα 'θα' πολλών

έβαλα τακούνια και ταγιέρ, αμέ

να τους τιμήσω όλους δεόντως βρε.

Απ' το πρωί μέχρι το βράδυ αμ' πως

άκουσα τους πάντες προεκλογικώς

στην πρώτη τη σειρά με τη σημαία

όλων των κομμάτων καθότι Δικαία.

Και να οι χειραψίες με τα φιλιά

και δως του κόσμου τον ιό αγκαλιά

φωνές, συνθήματα για κάποια νίκη

κι ο κορωνάτος αόρατος δε βήχει...

Στις κάλπες του δήμου τι ατυχία

κανείς δεν προσήλθε βρε αμαρτία

ούτε καν οι υποψήφιοι, άιντε

τέτοιο φιάσκο η χώρα δεν ξανά ' δε.

Ουδέν ανώτερον απ' την υγεία

κι αν τις προβάλλει την φιλοδοξία

φρόνιμο θα ήταν να μην ξεχνάει

πως ο κόρακας ποτέ δεν τραγουδάει.

#TsamakiPoems

 

Ο μη έχων ψυχή

Ο μη έχων ψυχή

Παράφορο το μένος των θεών σου

ζητώντας την ψυχή μου για θυσία

ενώ εσύ μιλούσες σαν Πυθία

στο έλεος λουζόμουν των πηγών σου.

Υφάρπαξες εντέχνως μια περόνη

πως τάχα τα μαλλιά μου να στολίσεις

χωρίς τα μάτια μου να συναντήσεις

πισώπλατα να σφίξεις την αγχόνη.

Κι όμως δεν έμελλε σαν τραγωδία

στη μνήμη σου αθάνατη να ζήσω

γιατί το τέλος το δικό σου ήρθε .

Τον ίσκιο σου έπνιξε αγωνία

που την καρδιά σου, επέστρεψα πίσω

μα ψυχή δε φάνηκε γιατί βγήκε...

 

#TsamakiPoems 

Damnatio memoriae

 

Damnatio memoriae

Κι έτσι λοιπόν

ήρθε αυτή η άνοιξη

που η Regina rosas non amat

που ο ήλιος βάφεται μωβ

και που το πρόγευμα στη χλόη

δεν τρυπάει την ψυχή του θεατή

καθότι το βλέμμα εκείνης

απουσιάζει

μαραμένο τριαντάφυλλο

κείμενο στις όχθες του πουθενά

εις μνήμην...;;;

#TsamakiPoems

Νέα γη

 

Νέα γη

Κι ήταν στο πνεύμα σου, αυτό, που κοντοστάθηκα

διαμετρήματος απείρου κι απ' τα κάλλη

να προσπαθώ σε μια κλωστή σου να πιαστώ

μήπως και φτάσω στου μυαλού σου την αγκάλη.

Μα ήμουν μικρή, πολύ μικρή σαν άκουσα που είπες

με δεκανίκια και με ξέφτια στα μαλλιά

για να σταθώ για μια στιγμή μονάχα

απέναντι στη βροντερή σου τη ματιά.

Κι ήτανε τρόπαια του οίκτου σου για ‘μένα

όσα φιλιά ξεβράστηκαν στην ουτοπία που ποτίζω

μην απορείς λοιπόν που σμίλεψαν τα βράχια

σ' αυτά που τώρα πάνω τους ανθίζω.

Γιατί είσαι ψηλά, πολύ ψηλά για να με δεις

αίμα και θειάφι βρίσκω στα έγκατά μου

κι όμως επέζησα απ' τα δικά μου τα θεριά

εδώ στη νέα γη, δεν ζεις στα όνειρά μου.

 

#Tsamaki Poems